Op 21 november hebben we met zes wandelaars Groene Wissel 330 gelopen. En wonderwel ondanks eerdere voorspellingen prachtig weer. Vanuit Doorn zijn we via mooie bospaden naar de Sint Helena Hoeve gewandeld. Daar hebben we onder het genot van een kopje koffie nader kennis gemaakt. Leuke groep!
Daarna wandelden we verder door de uitgestrekte Kaapse Bossen. Die naam is ontleend aan de Kaap in Zuid-Afrika. Na terugkomst uit Zuid -Afrika kocht de familie Swellegrebel dit gebied rond 1750 en gaf het zijn bijzondere naam. Destijds was hier geen boom te bekennen: het was een en al zandverstuiving en heide.
We arriveerden bij Huis te Maarn, een idyllisch landhuis omgeven door een beeldschoon park. Het huis stamt uit 1915 en heeft opvallende kolossale ionische zuilen. De wandeling ging verder langs verstilde paden (veel mensen kom je niet tegen op deze groene wissel). Een prachtig gebied.We kwamen aan bij de bosrand. Voor ons braakliggende akkers en weiden met koeien en paarden. Verderop het kleinschalige en rustieke landgoed Sandenburg met zijn beukenlanen en eikenwallen. Dan wederom Doorn.
Via Huis Doorn bereikten we ons eindpunt. Alvorens op de bus te stappen, hebben we nog heerlijk genoten op een gezellig terras.

Van Abcoude naar Weesp.
We waren met drie wandelaars. Het weerbericht zag er tevoren heel erg slecht uit, maar wonderwel hebben we geen regen gehad. Het was frisjes, maar prima wandelweer.
De wandeling zijn we gestart in Abcoude. Via het riviertje de Gein zijn we gelopen naar Fort Nigtevecht, onderdeel van de Stelling van Amsterdam, een voormalige verdedigingslinie rondom Amsterdam die is aangelegd tussen 1843 en 1914. Deze staat sinds 1996 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. We hebben op deze fantastische locatie gepauzeerd en heerlijke cappuccino gedronken met iets lekkers erbij.
Klimmend over hekjes bereikten we het Amsterdam-Rijnkanaal. Via de Liniebrug wandelden we naar Nigtevecht en doorkruisten dit prachtige dorp al genietend van de vele pittoreske huisjes. Overal om ons heen stonden de magnolia’s in bloei in allerlei kleurschakeringen.
Langs de Vecht vervolgden we onze weg. Om dan bij een boerderijoprit via een boerenpad de Aetsveldse polder te doorkruisen naar Weesp. Beetje blubberig was dit pad wel en een flinke hoeveelheid modder kleefde onderaan onze wandelschoenen.

Ter info: onder het gras van deze polder ligt een verdroogd meer. Dat meer lag in een veengebied, maar het water droogde steeds verder op. Daardoor daalde het land. Zo kwam het dat de oeverwallen van de Vecht langzaam maar zeker een natuurlijke dijk voor de polder werden. Dit bijzondere fenomeen is uitgeroepen tot aardkundig monument.

Wandelend door het prachtige vestingstadje Weesp bereikten we het station alwaar we de trein naar Utrecht namen. Het was wederom een erg geslaagde wandeling.

Op pad met z’n vieren, gehuld in regencapes, want het regende bijna de gehele wandeling. Dat deerde ons echter niet, want de temperatuur was aangenaam en het landschap was prachtig.
We startten de wandeling vanaf Station Arnhem en liepen vandaaruit Park Sonsbeek in. Park Sonsbeek is al 250 jaar een lustoord. Het park vormt de overgang tussen de stad en het platteland. In het park bevinden zich meerdere nog werkende watermolens.
We vervolgden onze route via Park Zijpendal over mooie en goed begaanbare paden en langs velden met bomenrijen vol kleurenpracht, zoals je dat alleen in de herfst kunt ervaren. De sfeer was goed en van de regen merkten we weinig meer. Onderweg zagen we vele paddestoelen in allerlei kleuren en grootte.
Jammer dat terrassen gesloten waren en we ook nergens binnen konden zitten. Maar gelukkig boomstammen alom, die een goede zitplek boden, waar we onze boterhammen met toebehoren konden nuttigen.
De natuur om ons heen was prachtig.
Bijna aan het eind gekomen van de wandeling passeerden we de indrukwekkende Airborne Begraafplaats. Op deze begraafplaats liggen 1754 Britse, Poolse en Nederlandse militairen begraven, die gesneuveld zijn tijdens de Slag om Arnhem. Deze maakte deel uit van de geallieerde operatie ‘Market Garden’.
Hierna vervolgden we onze weg naar ons eindpunt Station Oosterbeek.
Het was een zeer geslaagde wandeldag

Saskia Destombes

Op zondag 13 oktober hebben we onze eerste najaarswandeling in 2019 gelopen. We waren met negen wandelaars; een gezellige groep. We zijn gestart vanaf station Hollandse Rading en hebben door prachtig afwisselend naaldbos en loofbos gewandeld. Langs smalle kronkelpaadjes met de meest prachtige paddenstoelen. Onderweg was er wat klimwerk over boomstronken, een ware uitdaging. (Overigens kon je er ook omheen het struikgewas trotserend, maar menigeen klom eroverheen). Het weer was fantastisch. Bij de Lage Vuursche aangekomen hebben we een lange pauze gehouden. In ‘t Jagershuis was het erg knus, maar heel warm met een brandende open haard. Onze weg vervolgend via het Maartendijkse bos en door prachtige beukenlanen, terug richting Hollandse Rading. Vandaar namen we voldaan de trein richting Utrecht.

Saskia Destombes

De volgende najaarswandeling is op zondag 10 november.